Vrouwelijke kunstenaars staan meer dan ooit in de schijnwerpers – niet alleen hedendaagse makers, maar opvallend genoeg ook heel wat vrouwen die rond 1900 in de kunstwereld rondliepen. In de solotentoonstellingen van Suze Robertson, Coba Ritsema en Jo Koster doen musea er alles aan om de lezer te laten begrijpen waarom deze vrouwen alsnog een plek in de canon verdienen. Ik schreef er een essay over voor Hard//hoofd.

Lange tijd domineerde Maria als smetteloze moederfiguur de kunsten. Gelukkig tonen steeds meer vrouwelijke kunstenaars een realistischer beeld van het moederschap, waarin ruimte is voor vertwijfeling, viezigheid en verdriet. Ik schreef er een essay over voor Hard//hoofd.

Al eeuwenlang leggen schilders geportretteerden vast terwijl die met de rug naar de kijker zijn gekeerd. Waar dat bij mannelijke vastgelegden vaak een krachtige neiging tot identificatie oproept, ogen vrouwen juist opgesloten in verstilde omgevingen, waar ze lijken te wachten tot ze worden bevrijd van de objectiverende ogen die op hen rusten. Ik schreef een essay over de rugfiguur voor de nieuwste editie van Hard//hoofd Magazine.