Wij zijn uitgeweken
Het moment waarop een onbekende je pad kruist in een drukke stationshal en jullie lichamen haperen, omdat de vraag ontstaat wie voorrang heeft. Wanneer jij en je geliefde tegelijkertijd beginnen te praten en stilvallen, niet wetend wie verder mag. We slalommen voortdurend om alles heen. Om ongemakkelijke momenten, confrontaties, maar vooral om elkaar. Wat gebeurt er wanneer we niet langer terugdeinzen?
Wij zijn uitgeweken is een bundel over het machtsspel dat in iedere verbintenis sluipt: tussen kind en ouder, tussen vrienden en tussen geliefden. Over wie we waren en wie we worden, over wie wegkruipt en wie de overhand neemt, en hoe we elkaar in die strijd niet uit het oog mogen verliezen.
Volwassen worden, dat zit hem in het
achterstevoren kunnen opzeggen van het alfabet,
in beginnen te horen dat kwetsen een onomatopee is,
in tot ziens zeggen en weten dat je liegt.
De dichtbundel Wij zijn uitgeweken verscheen in november 2022 bij Querido.
Bekijk hier alle activiteiten rondom Wij zijn uitgeweken.
In de pers:
‘Verrassend goed. Mijn lievelingsdebuut van het afgelopen jaar.’
– Ellen Deckwitz, dichter en columnist voor onder meer NRC Handelsblad en De Morgen
‘Van begin tot eind authentiek en sterk beeldend. (…) Subliem geschreven. (…) Interessante, beklemmende gedachten worden met zachte stem neergeschreven. (…) Beloftevol.’
– Meander Magazine
‘Hoe beweegt een mens zich tussen andere mensen naar de volwassenheid? Anne Louïse van den Dool vangt in haar poëziedebuut Wij zijn uitgeweken verschillende momenten uit die lange reeks ervaringen en doet dat fijnzinnig, raadselachtig en scherp.’
– Poëziekrant
Vluchthaven
Wanneer de Indonesische echtgenoot van haar grootmoeder overlijdt, reist Hannah af naar zijn geboorteland. Niet alleen om zijn as uit te strooien, maar ook om beter te begrijpen wie deze getraumatiseerde man was. Was hij echt liever daar dan hier, liever dood dan in leven? Zo onderneemt Hannah een eenzame zoektocht naar geluk, die vele vormen aanneemt, en die duidelijk maakt hoe we elkaar soms pas na de dood beter begrijpen.
Vluchthaven toont de fragiele kunst van het achterblijven, en laat zien hoe ver de schaduw van de geschiedenis kan reiken.
De roman Vluchthaven verscheen in augustus 2020 bij Querido.
Bekijk hier alle activiteiten rondom Vluchthaven.
In de pers:
‘In Vluchthaven slaagt Van den Dool erin de grote thema’s van het leven terug te brengen tot een klein, bijzonder invoelbaar verhaal.’
– Het Financieele Dagblad: De beste fictieboeken van dit moment
‘Van den Dool leert ons hoe we bij het afscheid nemen en loslaten van een dierbare de kunst van het empathisch omkijken kunnen beoefenen.’
– DW B
‘Vluchthaven staat vol parels van zinnen en barst van de taalvondsten. Van den Dools stijl is subtiel en intelligent en dwingt de lezer tot vertraging en aandacht.’
– Sophie Zijlstra, auteur van onder andere Mevrouw Couperus, Margot en Ik, alleen
Achterland
De twintigjarige Emma komt haar moeder tegen in de supermarkt. Wat moet ze zeggen? Bijna een jaar eerder barstte de bom van Emma’s relatie met haar moeder: ze ontvluchtte de stad en trok in bij haar vriend Frank, die bij zijn familie op een boerderij woont. Maar dan staan zij en haar moeder plotseling weer tegenover elkaar.
Achterland is een verhaal over de band tussen moeders en dochters, over mensen die elkaar aantrekken en afstoten, en die elkaar moeten loslaten zonder zichzelf te verliezen. Deze roman laat op aangrijpende wijze zien hoe de angst om fouten te maken personages belemmert en verlamt, tot het bijna te laat is.
De roman Achterland verscheen in maart 2014 bij Querido.
In de pers:
‘De mooiste roman van deze maand is wel Achterland, van de jonge Anne van den Dool. De twintigjarige Emma ontvlucht de dwangmatige oerdrift van haar moeder en valt in de armen van de vrijgevochten boerenzoon Frank, die ruikt naar gras, naar vrijheid, naar een leven dat Emma nooit heeft gekend. Maar dan komt ze na honderd dagen haar moeder tegen in de supermarkt. Hier begint het razendknappe debuut van Van den Dool, die vorig jaar de schrijfwedstrijd van de Volkskrant won en om wie uitgevers vervolgens vochten. Haar kalme, soepele stijl is trefzeker, haar vermogen om de gecompliceerde relatie tussen moeder en dochter te schetsen indrukwekkend. Zonder pretenties zet Van den Dool grootse drama’s neer, zoals die zich afspelen tussen een meisje dat opgroeit en een moeder die niet kan loslaten.’
– Vogue
‘Meteen in in de openingszin zie je de literaire blik van schrijfster Anne van den Dool (1993), in haar debuutroman Achterland. (…) Achterland barst van de beeldspraak, van de vergelijkingen die een alledaagse situatie glans geven. Van den Dool tekent én kleurt het leven van de twintigjarige Emma. (…) Hier zou een Esther Gerritsen of Saskia de Coster in kunnen zitten.’
– NRC Handelsblad
‘Anne van den Dool laat de obsessieve nauwkeurigheid van de moeder van Emma doorklinken in haar stijl: elke situatie en elke herinnering worden nauwgezet en consequent beschreven. Deze prachtige maar eindeloze beschrijvingen maken de wanhoop van Emma des te invoelbaarder.’
– Opzij