De ene na de andere Bekende Nederlander verlaat gecanceld het strijdtoneel. Waarom klappen we zo hard met de zweep richting degenen die die laatste trends gemist hebben, die toevallig niet de laatste opiniestukken in kwaliteitskranten hebben gelezen, aan wie een zich razendsnel ontspinnend debat onder een Instagram-post toevallig voorbij is gegaan? Is er nog nog wel ruimte voor vergiffenis? Over deze cancelrace schreef ik een essay voor Brainwash. Lees het hier. Bekijk hier ook de andere artikelen die ik voor dit platform schreef.
Foto: Jorik Scholten Brainwash · Vergiffenis in de cancelcultuur
Gerelateerde posts:
Poëziekrant · Jan Baeke · Die onvermijdelijkheden
Hoe vind je houvast in de grilligheid van het leven? Die vraag onderzoekt Jan Baeke in zijn bundel Die onvermijdelijkheden, waarin hij de menselijke omgang met de onzekerheden van het bestaan verkent. Ik recenseerde de bundel voor de Poëziekrant.
May & June · Into the Prairie
Het paradijs op aarde: zo kun je Into the Prairie in het Franse Bretagne gerust omschrijven. Liz en Corentin maakten van acht gîtes prachtige gastenverblijven, ieder omringd door een eigen tuin. Ik interviewde Liz voor tuinmagazine May & June.
Hard//hoofd · De rugfiguur in de schilderkunst
Al eeuwenlang leggen schilders geportretteerden vast terwijl die met de rug naar de kijker zijn gekeerd. Waar dat bij mannelijke vastgelegden vaak een krachtige neiging tot identificatie oproept, ogen vrouwen juist opgesloten in verstilde omgevingen, waar ze lijken te wachten tot ze worden bevrijd van de objectiverende ogen die op hen rusten. Ik schreef een essay over de rugfiguur voor de nieuwste editie van Hard//hoofd Magazine.