Toen Eva en Martijn me vroegen of ik hun trouwambtenaar wilde zijn, wist ik aanvankelijk niet goed of ik dat wel durfde. Woorden tellen in elke situatie, maar bij het aangaan van een huwelijk staan ze centraal: ze maken de belofte wettelijk geldig. Het jawoord geef je in het optimale geval bovendien maar één keer, en die ene keer is bij voorkeur perfect.
Gelukkig werd de druk al wat weggenomen: in het stadhuis van de Gemeente Delft mag alleen een beëdigde trouwambtenaar een huwelijk voltrekken. We kwamen tot een alternatieve vorm: zij gaven het jawoord aan de trouwambtenaar en ik mocht hen persoonlijk toespreken – en dat heb ik met ontzettend veel liefde gedaan.
