Schrijver ben je allang niet meer alleen door boeken te maken: je moet er ook de boer mee op. Meer dan ooit is de auteur een publieke figuur die zijn gezicht moet laten zien op scholen, bij conferenties en in televisieprogramma’s. Blijft er nog wel genoeg tijd over om te schrijven? Of horen al die uitstapjes onherroepelijk bij het auteurschap? Voor De Lage Landen deelde ik mijn eigen ervaringen en die van twee collega’s. Je leest het artikel in het nieuwste nummer en online. Bekijk hier ook de andere artikelen die ik voor De Lage Landen schreef.
Gerelateerde posts:
Literatuurmuseum · Dodenmaskers van beroemde schrijvers
Waar we vandaag de dag iemands as het liefst in een urn stoppen of samenpersen tot een diamant, was het voor beroemde schrijvers en wetenschappers ooit gebruikelijk om na de dood een gipsen afdruk van het gezicht te laten maken. In het archief van het Literatuurmuseum keek ik met enig ongemak naar mijn overleden collega’s en vroeg me af of we tegenwoordig de dood nog wel zo gemakkelijk in de ogen zouden kunnen kijken.
DEN · Zilvermuseum
Hoe ga je aan de slag met digitaal als je strategie op dit gebied nog in de kinderschoenen staat? Bij het Zilvermuseum in Schoonhoven weten ze er alles van. De organisatie volgde de workshop Digitale Strategie: hier begin je! van DEN, die hen hielp te dromen, prioriteiten te stellen en tot uitvoering te komen. Ik interviewde de organisatie over haar ervaringen.
LKCA · Cultuurkrant · Informele amateurkunstverbanden
Informele amateurkunstverbanden krijgen binnen formele structuren, zoals gemeenten en bij fondsen, nog niet altijd de kansen die ze verdienen. Dat ziet ook Raymond Ramdihal, oprichter van Stichting Free DOM en kwartiermaker bij ZIMIHC Connect. Ik interviewde hem voor de Cultuurkrant van het Landelijk Kennisinstituut Cultuureducatie en Amateurkunst (LKCA).