Op de website van DW B zijn twee nieuwe gedichten van mij verschenen: Rinkel en Enkelkou. Het gedicht Enkelkou staat hieronder. Lees het gedicht Rinkel hier. Meer gedichten zijn hier te lezen.
Enkelkou
De bedoeling is je klein te houden:
ze staan naar je te kijken terwijl je je voeten in
nog een paar sandalen wurmt,
de dozenstapels waaroverheen je moet stappen
steeds hoger voordat je bedachtzaam over de
grijze vloerbedekking sluipt –
babybeentjes, kinderwagens, houten treinrails
versperren de weg, als een parcours dat je moet vertellen
waar het in je sokken stokt.
Ze willen dat je langzamer loopt,
zie je aan hun blikken als je terugkomt.
Je weet het te zeker: maak je rondes langer,
voel nog eens bij de knelling van je hiel.
Ga zitten: je tenen klauwen te ver naar voren,
je voeten groeien ongelijkmatig,
je lichaam is uit balans.
Op deze leeftijd mag je nog niet overtuigd zijn:
je moet en zal met je vinger in je mond
twijfelen tussen blauw en roze, tussen gesp en veter,
tussen dikke en dunne hak.
En dus doe je alsof: sluip je nog een extra rondje,
tuur je tussen het knisperpapier, zuig je aan je duim.
Aan het einde van de middag – drie dozen rijker,
je moeder rekent ze samen met de spraybussen af –
voel je niets meer, alleen nog het prikken van de
metalen meetlat in je voetbed,
waarmee ze zichzelf verzekeren
dat je enkels nog steeds
in de verkeerde hoek staan.
