De briefjes die Connie Palmen aan haar collega en goede vriend Adriaan van Dis schreef, zijn te lezen als lessen in liefhebben. Ze laten zien hoe je intimiteit uitdrukt op papier – een vaardigheid die in tijden van afstand misschien wel belangrijker is dan ooit. Lees mijn essay voor het Literatuurmuseum hier. Je vindt hier de andere essays die ik eerder voor het Literatuurmuseum schreef.
Foto: Eva Roefs Literatuurmuseum · Connie Palmen en Adriaan van Dis
Gerelateerde posts:
LKCA · Cultuurkrant · Jaswina Bihari-Elahi
Kansengelijkheid: het klinkt prachtig, maar is het geen illusie? Cultuurwetenschapper Jaswina Bihari-Elahi vindt dat we meer oog moeten hebben voor de verschillende wegen die kinderen afleggen en de achterstand waarmee zij soms aan het leven beginnen. Ik interviewde haar voor de Cultuurkrant van het het Landelijk Kennisinstituut Cultuureducatie en Amateurkunst (LKCA).
DW B · Jantine Jongebloed · Soms wil ik een kind
Jantine Jongebloed schreef een boek over haar overpeinzingen richting de keuze om wel of geen moeder te willen worden. Ze neemt de lezer op sleeptouw langs al haar relevante én minder relevante gedachten, die zonder al te strenge redactie lijken te zijn opgediend. Ik recenseerde het boek voor DW B.
Poëziekrant · Philip Huff · Ik meld mij af, ik meld mij aan
In Philip Huffs debuutbundel Ik meld mij af, ik meld mij aan komen de voor hem kenmerkende thema’s terug: jeugdherinneringen die toch niet zo rooskleurig zijn als ze lijken. Waarom Huff besloot zich deze keer aan de poëzie te wagen, blijft tot het einde een raadsel. Ik recenseerde de bundel voor de Poëziekrant.