Op 4 oktober 2022 verscheen Het souterrain van Mance Post van Truska Bast, over de illustrator die Guus Kuijers Madelief een gezicht gaf, de dierenverhalen van Toon Tellegen van speelse linosneden voorzag en vele andere auteurs bediende met haar veelzijdige stijl. Voor het Literatuurmuseum schreef ik een essay over de ogenschijnlijke moeiteloosheid waarmee Posts creaties op het papier lijken te zijn beland en de worstelingen van het illustrator-zijn die daarachter schuilgingen. Lees het essay hier. Je vindt hier de andere essays die ik eerder voor het Literatuurmuseum schreef.
Literatuurmuseum · Mance Post
Gerelateerde posts:
DW B · Anneleen Van Offel · De stem van Sulina
Wat heeft het moederschap te bieden aan een vrouw die graag het avontuur opzoekt? In De stem van Sulina schetst Anneleen Van Offel hoe een reizend stel met het naderen van de bron van de Donau het ouderzijn steeds meer omarmt – totdat het zich in alle hevigheid aan hen opdringt. Ik recenseerde de roman voor DW B.
Poëziekrant · Daan Doesborgh · Moet het zo
Hoe schrijf je een tijdloos gedicht? Dat is de inzet van Daan Doesborghs derde dichtbundel Moet het zo. Het resultaat is een ambitieuze bundel, waarin dagelijks leed en diepgravende bespiegelingen elkaar afwisselen. De boodschap: mens, durf te leven, want voor je het weet is het voorbij. Ik recenseerde de bundel voor de Poëziekrant.
MUZE · Rietveld Schröderhuis, Kandinsky in H’ART Museum
Midden in Utrecht vind je het extravagante Rietveld Schröderhuis, ontworpen door meubelontwerper Gerrit Rietveld als woning voor beeldend kunstenaar Truus Schröder-Schräder. Ik schreef over de geschiedenis van het huis voor MUZE, het kunsttijdschrift voor leden van AVROTROS. Ook dook ik in de tentoonstelling rondom Wassily Kandinsky in het H’ART Museum in Amsterdam.