De maatschappij praat ons graag aan dat de pijn die komt met het moederschap normaal is, maakt Watkins duidelijk in haar nieuwste roman, Ik hou van je maar ik kies het duister. De titel herbergt de tweestrijd die zij als moeder kent: ze wil verantwoordelijke keuzes maken, maar wordt steeds weer teruggetrokken richting het donker dat haar leven al sinds haar jeugd overschaduwt. Ik recenseerde de roman voor Medisch Contact. Lees de recensie hier. Verder vind je hier alle recensies die ik eerder voor dit tijdschrift schreef.
Foto: Heike Steinweg Medisch Contact · Claire Vaye Watkins · Ik hou van je maar ik kies het duister
Gerelateerde posts:
Museum Panorama Mesdag · Ulrike Heydenreich · Verlangen naar de verte
De Duitse kunstenaar Ulrike Heydenreich heeft een fascinatie voor panoramische berglandschappen. Ze vangt vergezichten in tekeningen en objecten, in collages of met vouwtechnieken, soms allemaal tegelijk. Hierbij wisselt zij telkens tussen verschillende dimensies. Vanaf 1 april is haar werk te zien bij Museum Panorama Mesdag.
DW B · Cees Nooteboom · Zo worden jaren tijd
Eindelijk, op zijn 89e, komen alle gedichten van Cees Nooteboom samen in de bundeling Zo worden jaren tijd. Een noodzaak voor wie de terugkerende elementen in zijn poëzie in optimale vorm wil bestuderen: van het nauwkeurige waarnemen tot de worsteling met de dood. Ik besprak het boek voor DW B.
Poëziekrant · Gedichten over warm wonen
In het nieuwste nummer van Poëziekrant zijn nieuwe gedichten van mij te vinden. Het is een zesluik met als titel Nul op de meter, dat verhaalt over de zoektocht naar een zo duurzaam mogelijk huis, en wat er gebeurt wanneer je je in die queeste verliest.