Moeder van glas is een waarheidsgetrouwe weergave van de jeugd van Roos Schlikker, waarin ze mocht kleien met boter en op zijn tijd een advocaatje toegeschoven kreeg. Voor de buitenwereld zag dat er vast uit als een kinderspeelparadijs; voor het gezin waren het vage tekenen van het manisch-depressieve label dat Schlikkers moeder pas na haar zestigste opgeplakt zou krijgen. Mijn bespreking voor Medisch Contact is hier te lezen. Verder vind je hier alle recensies die ik eerder voor dit tijdschrift schreef.
Gerelateerde posts:
Literatuurmuseum · Dodenmaskers van beroemde schrijvers
Waar we vandaag de dag iemands as het liefst in een urn stoppen of samenpersen tot een diamant, was het voor beroemde schrijvers en wetenschappers ooit gebruikelijk om na de dood een gipsen afdruk van het gezicht te laten maken. In het archief van het Literatuurmuseum keek ik met enig ongemak naar mijn overleden collega’s en vroeg me af of we tegenwoordig de dood nog wel zo gemakkelijk in de ogen zouden kunnen kijken.
DEN · Zilvermuseum
Hoe ga je aan de slag met digitaal als je strategie op dit gebied nog in de kinderschoenen staat? Bij het Zilvermuseum in Schoonhoven weten ze er alles van. De organisatie volgde de workshop Digitale Strategie: hier begin je! van DEN, die hen hielp te dromen, prioriteiten te stellen en tot uitvoering te komen. Ik interviewde de organisatie over haar ervaringen.
LKCA · Cultuurkrant · Informele amateurkunstverbanden
Informele amateurkunstverbanden krijgen binnen formele structuren, zoals gemeenten en bij fondsen, nog niet altijd de kansen die ze verdienen. Dat ziet ook Raymond Ramdihal, oprichter van Stichting Free DOM en kwartiermaker bij ZIMIHC Connect. Ik interviewde hem voor de Cultuurkrant van het Landelijk Kennisinstituut Cultuureducatie en Amateurkunst (LKCA).