In het nieuwste nummer van Poëziekrant zijn nieuwe gedichten van mij te vinden. Het is een zesluik met als titel Nul op de meter, dat verhaalt over de zoektocht naar een zo duurzaam mogelijk huis, en wat er gebeurt wanneer je je in die queeste verliest. Het eerste gedicht, Stadswarmte, staat hieronder. Bekijk het hele nummer hier.

Stadswarmte

het voordeel is dat je niet in een wijk woont
waar de mensen tegen je praten
het nadeel is dat je niet in een wijk woont
waar de mensen voor je kunnen zorgen
als een groot en angstig moederhart

soms worden er avonden georganiseerd waarop de
duurzaamheid van het stratenblok wordt besproken
men rept dan van massieve muren
het opvullen van spouwruimtes
vochtgestuurde afvoerroosters
de aanleg van een betonnen vloer die al ons verdriet bedekt

wij willen niet verduurzamen
wij willen naar elkaar kunnen turen door de kieren in onze muren
wij willen toekijken hoe de ander kookt en eet en afwast
en plotsklaps in huilen uitbarst om een vogel die een rups in tweeën pikt
zo zijn wij

stiekem verlangen we naar stadsverwarming
niet om de economische voordelen
maar om de knusheid van het woord
we klampen ons vast aan de overeenkomsten
in onze bouwkenmerken
dat is alles wat ons bindt